Elementary and High School life !!!

When I was in elementary I have a lot of experience and I have a lot of friends. And in this stage din na itio napakahilig kong makipag-away. Sinasabihan nga nila ang tapang tapang ko daw at kahit sino pa yung umaaway sa akin e wala akong pakielam kahit anong grade pa sila basta laban ako ng laban sakanila. And my mom said that "Yang nung makipate ka tandanan mu kaylangan agyu mu at ali ka dapat paysambut! at mumuling mangaga" wait tatagalugin ko sabi ni mama simple lang once na nakipag-away ako kailangan kaya ko at hindi ako magpapatalo at lalong-lalo na wag akong uuwing umiiyak. Then sabi ko sa kanyan "ako pa!!! ako papatalo sisiw lang ang away sakin ma dont worie kilala mo ako wala akong inaatrasan na laban kaya ko siyempre ako pa mana yata ako sayo at sabay tawa ahahahaha" bglang ba  naman sabi hoy huminto ka nga sa kagagahn mo. Then I still remember when i was i grade four nasa ilalim kme ng langka sa may school non nagpapahinga kasi hndi pa namn time non eh lunch break plang non at nagpapahinga ang mga teachers kaya bawal kaming pumasok non pwedi lang pumasok sa luob e yung nag tatanggal ng puting buhok sa mga teachers namin non. Then ayun nga magkakasama kmi ng mga kaibigan ko non ako, sina kath, jonalyn, irish, aina, dianna, michelle, romina, maribeth, at sina clayds. Don lang kame sa may ilalim ng langka non at ung iba ay naka akyat sa may langka ea di namn ksi ganon kataas yun ea kaya nakakaakyat kame. At biglang dumating isang gropu at bigla ba naman tionulak ung isa naming kaibigan at pinapaalis kame. and ayon pinuntahan ko nga at sabi ko bakit mo kami pinapaalis ha sayo ba to hinde di at una kami sainyo.
At tinulak ba namn ako bakit anong gusto mo aalis kayo dito o hinde. At ang sabi ko hinde bakit may magagawa ka? At nagyayaya ng umalis ang mga kaibigan ko non pero sumigaw ako walang aalis nauna tayo dito. At sabi nya sakit ano gusto mangyari at ako namang tong gaga hindi na ako sumagot agad-agad ko ng hinila ung buhok nya at at yon hinila nya na rin ung buhok ko at tulad ng inaasahan ng mga kaibigan ko away nanaman. At may biglang nagsisigawan na may nag-aaway daw At yon nagsipag tayuan yung mga teacher at sinabihan kame na huminto at pumunta daw kame sa room at kakausapin kame sa nangyare. At This time nasa luob na kame ng klase pero wala payung isa sa mga nakasabunutan namen after that habang sinesermonan kame ng teacher namen bioglang dumating si lovely at kasama niya yung nanay nya at sabi ng mga iba naming classmate hala ka dayang nanjan mama ni lovely lagot ka then sabi e ano namn saken at bgla ako tumawa at bumulong sumbungera ahahaha. At nung nkapasok na yung nanay nya at siya pinaupo kami ng teacher after that pinapunta kaming lahat sa may mesa ng teacher namen. At pagdating namin don sa mesa umiiyak ung si lovely at biglang sabi ng nanay nya kau ba ung kaaway ng anak ko?
At sabi ko opo kame po siya naman nauna ha. At sabi alam nyo ba na dahil sa sabunutang ginawa niyo e nawala ang hikaw ng anak ko. At  sabi nung teacher samen ano nawala yung hikaw ni lovely. Gusto ko pa non na magcomment pero wala na kme magagawa
bglang sabi ni Ma'am lahat ng kasama sa away lumabas at samahan nyo si lovely na maghanap ng hikaw nya sa labas. At yun lumabas silang lahat at ako naiwan tinanong ako ng mam namen at sabi yang may nariunig kaba o wala at sabi ko meron po
e bakit naman ako maghahanap dun kasalanan ko po bang itulak nya ko at hamunin masabunutan ko nga. Akala  mo kung sino pero wala ko magawa pinalabas ako ng teacher sa sobrang init sa labas habang hinahanap ung hikaw kung kung hindi lang un gold d naman nila hahanapin un  e kaso gold kaya yon.
Ang init naman sabi ng mga kaibigan ni lovely at sabi ko sakanila bakit kasalanan ba namin nanandito tayo diba kau yung nauna sa away. At sa naman bakit may problema ba. At yun Nagsagutan nanaman kame sa labas non. Pero paglipas ng ilang minuto nakita narin ung hikaw walang hiya ang hirap hirap maghanan sa may buhangin nasabit lang pala sa may damit nya at pumasok sa sando nya. At sabi ko sakanya tanga naman ng isa yan gusto pa mabilad kami sa araw kesa hanapin muna sa sarili nya hmmmp.. after that bumalik nakami sa klase at d nag tagal naging magkaibigan na kame hangga ngayon at magkasama na kami sa kalokohan ko at kalokohan niya. And in our Graduation day we remember our all away,kalokohan ande etc while watching our movie presentation and our music video we are all happy at that time and we have a group hug whith our adviser Ma'am Gina. But now she is in Amerika na thats why we have only a chichat in each other.



 After a few months heto na ko nasa High school na....




And now we go in my High School Life. When I was in First Year I remember that na nahirapan ako. Because of wala akong kaibigan doon at wala akong mga dating kaschoolmate. dahil ang mga kaibigan ko noon ay nag-aral sa Gutad National High School at ang iba naman ay nag-aral sa may Saint Agustine Academy. But nagkaroon naman ako ng mga kaibigan ko doon. And my first year in Saint John Academy eto ang pinaka mahirap na nangyari sa buhay ko sa SJA. Dahil wala akong kakilala wala akopnhg kaibigan doon pero di-nagtagal nagkaroon din naman ako ng mga kaibigan sila Gladys na ngayon ay may asawat anak na, si Hazel naman yon busy sa kanyang work, at si Marie naman ay busy sa kanyang pag-aaral marami pa akong nakilala at naging kaibigan noong first year ko sa SJA.  And noong nasa second year naman ako doon ko nakilala at naging kaibigan sila Riza, Ate Tet , Iya, Edmay, Isang at sina Jhervin and Company. By the way nga po pala in this two years na ito ay ang pag-aaral saken ay "kung aral aral walang lakwatcha aalis lang ako sa bahay kung may Group Study kame kila Ate Tet at kung gagawa kame ng I.P namen. When I was in the third year namn dito na ako naging pabaya sa pag-aaral libot don libot dito at kung minsan nga di ako pumapasok sa school ea naglilibot lang kame ng aking mga naging kaibigan noon. Kase naman nagsama ang gropo ko at jhervin company un wasak ahahaha ang gulo nga namin noon ea kahit sa labas o sa loob man ng klase. Pero di ako nagsisi  sa mga kalokohan ko dahil dito ko naranasan ang sinasabi nilang "Ang high school life ay ang pinakamasayang araw sa mga mag-aaral. Kahit na bumaba ang aking mga marka noon wala akong paki elam sa mga grades ko. Basta ang importanti lang noon sa akin ay ang nasa isip ko lang non ay kung saan ako masaya dun ako. Dito ko narin naranasan ang palagi akong pinapapunta sa may guidance office with my company syempre ahe. Naging suki na nga kame don ea ahahaha, dahail sa mga gulo at kalokohan namen noon.
Sa pagsusulat ng mga kung anu-ano sa mga upuan sa mga absent namen kasi napagtripang di pumasok at ppunta nalang sa isang bahay ng tropa movie maraton nga sabe aha at di mawawala ang food trip syempre d kompleto yon kung walang kainan pero FYI wala pong inumang alak yan ha .... Ang mga araw na nagdaan sa buhay ko nuong nasa high school ako ayun yung mga araw na masasaya ako kahit maraming problema ok lang nakakayanan naman sa tulong ng aking mga kaibigan This is the most happiest moment in my life :)