Tuesday, February 11, 2014

LAst Picx wd Tatay :)


LAST PICTURE WITH OUR TATAY :)



















MOTHER SIDE

...Sa side ni mama Masaya kame doon di kame nag-aaway ng aking mga pinsan kase naman wala kaming ginawa kung di magbatuhan ng mga unan. Hmmp ou nga pala nag-aaway kame kapag nangingiliti na ang magaling naming kuya. Nakita ko lang na nagsipagiyakan ang aking mga pinsan at ako noong namatay ang lolo naming. Kasi naman si tatay nung nabubuhay payan ang tagal ko yan inalagaan kasama ko sila ni nanay. Sila yung lolo at lola na kahit anong hingin mo sa kanila ay naku bibigay nila kahit na magselos ang ibang kong mga piunsan. Kaso ngalang kung nabili ka nani tatay or ni nanay ay give chance to other naman ganyan kame.Dapat kasi pagtapos ng isa yung isa nanaman para patas kame diba. 

~~~~Maraming magkakapatid sila mama mahigit sampo kaya yon oh ang laki ng pamilya naming dba. Lahat naman sila ay umasenso nasa buhay. Mababait ang mga kapatid ni mama kase kahit nasa malayo sila sinosoportahan parin nila kame. Kaya naman ayon kahit madalang lang kame magkakasama ng aming mga tito at tita. Masaya kame kasi ba naman e araw araw naming sila na kachat naming aha. Sila din ung mga titan a tito na kahit may bf or gf kame ok lang kame ok lang. Pero isa lang sabi sa amin ng mga tito ko kapag kame pinaiyak hooo yari daw sila sakanila ahaha. 

~~~~Noong namatay si tatay sa amin ayon yung saying nararanasan naming nung lumilipas na araw na kasama naming siya napalitan ng lingkot non kaya yon ai naku ang lungkot nga ng araw na yon ea tanda ko non yon nasa room kami ng lolo ko nung bigla nya pinatawag lahat ng anak nya at pinapauwi niya. Pagdating ng mga anak nya nasa pilipinas nalang pinatawag nya naman ang mga anak nyang nasa ibang bansa. Habang video chat naming ang mga anak nya isaq lang ang sinabi nya umuwi sila pagkatapos nong pagkasabi nyang iyon ayon wala na ayon umiyak na kame. Agad naman nagpabook ang mga anak nya nasa ibang bansa at umuwi agad.Lahat ng kanyan anak apo kahit mga pamangkin nyang nasa ibang bansa ay talagang umuwi pa ganyan ang pamilya naming sa side ni mama ung mga araw na nakaburol ang tatay naming sinulit naming ang mhga oras na makakapili8ng naming siya. Bago din namatay si tatay isaq lang ang sinabi nya saaming mga apo nya kailangan daw naming ipagpatuloy ang mga ginagawa naming wag daw kame magbabago. Kailangan kung ano kami ngayon kahit na tumanda kame ay ganon paren. Dapat lagi kame magkakasundo angtutulungan. Sabi nga nya baka naman daw pag namatay siya ea di nakame magkakasundo. Kaya ayon hangga ngayon walang nagbago sa amin. Bago ilibing si tatay non sabi nga ng tito ko kung papapiliin siya kung ang yaman nya ngayon o ang kanyang pamilya. Mas pipiliin nya ang kanyang magulang dahil alam nya na pinalaki siyang tama at naghirap ang kanyang tatay na mairawus sila kahit na mahirap ang kanilang buhay ngayon sinikap nyang mapagtapos sila ng pag-aaral isa lang amg masasabi naming sakanya sa aming tatay that we are so proud  of you tay kahit nasaan kaman ngayon isa ka sa mga taong nagturo saamin ng maganda at di nakakalimot sa panginoon kasama ni nanay.

  We love you TATAY TOT!!!

me and bhe2

..nUng isang araw magkakasama kami nila Eunice,  Jona, Jane, Maricris nasa ground aha kwentuhan at asaran aun syempre Pitchura d naman mawawala un ea... Pag tapos non ayun punta kmi kila Maricris para mag foodtrip and then tinuloy namin ung kwentuhan namin sakanila pagtapos non asaran na about sa mga lovelife aun nag-asawa na daw siya kasamaang palad nakunan nga ung kaibigan namin ea sayang nga first baby nya sana un ea kaso wala.. pero sabi nya ok lang alam naman nyang kasama na cya ng papa god ea... LUMIPAS ANG ILANG ARAW wala naman kasi nangyuari sa buong linggo namin ea same Routine lang asaran, kulitan, kwentuhan, at pitchuran d naman nawawala un ea...



...........ayon na  nga lumipas ang ilang araw o isang linggo ganon din pa naman ahaha d na nga kame nagssawa sa mga pinag-uusapan namin ea..minsan nga inuulit ulit nalang namin ea..ang saya nga pag may binabatukan kme lalu na pag si jane na ang usapan namin d mawawala ang batok sakanya...kaya ayun aha ok lang namn sakanya kahit binabatukan namin sya ea hmmp parang nasanay narin naman siya sa pagbabatok namin sa kanya ea pero d naman kasi masakit yon ayun ung sinasabing batok ng pagmamahal...




Monday, February 3, 2014

BPSU DINALUPIHAN MEMORIES :)

And now dito na ako sa BPSU DC bilang isang ACT Student tulad sa sabi ko kanina. Noong First Year ako doon ko nakilala sina Renz, Mj, Jona, Jane, Ate Marilou, Eunice at marami pang iba. Act 1E kami non kaso nagkaroon ng pagmemerge ng section sinama kame sa 1A kaya yon doon ko naging kakilala sina Dona, Teng, Aren at marami pang iba. Sa pagkakataong to lalo pang dumami ang aking mga kaibigan dito sa school na ito.  Alam nyo ba na date nung first year ako ay 7 am ang pasok ko at ang magando ron ay d ako nalelate non. Sumasali pa nga ako sa mga Math Quiz Bee non ea kasama ko pa non si elnard n archie. And date takot akong hindi magreview tuwing may quiz kame ako pa nga ang nagchecheck ng mga quiz and midterm exam namin sa Bus. Math non ea. Kaya naman ang mga grades ko non ay matataas dame ko nga nong one point somthing ea kaso meron ako mababa non nasa dos yon nag-iisang dos walang iba kung di ang psyco  ok na nga sana ea kase may mga uno ako pero nagkaroon pa ng dos. Ok lang naman yon saken ea di ko naman kase kaylangan ng mga uno uno pa aha basta ako enjoy lang ako sa mga ginagawa ko ok na saken yon. Naalala ko pa nga non ea habang nagchicheck ako ng mga papers ea ang dame non mababa ang grades aha di ko yon dinoktor ai masama yon ahaha. Yan pla ang mga picx namin nung first year kame non section 1E aha yan sa baba makikita nyo. :-) with our adviser MRS. Maribel Palpalatoc :)












college life in OLFU :)

Our Lady of Fatima University sa may Valenzuela. Wala naman masyado nangyari sa akin don ea kasi nagstop din naman ako kase nakakasawa ang rotin ng buhay ko don sa city ARAL-BAHAY-GIMIK palagi lang ganoin ang nangyayari. Ginagabi ng uwi minsan madaling araw panga ea. Nakakasawa naman yung laging ganon at tinamad na ako pumasok. Kaya yon nagstop nalang ako. Nga-nga lang ako sa bahay at libot lang ako ng libot pagbored nako tumira kasi ako sa tita ko non sa may Quezon City. Ayon lagi lang kame sa galaan. Marami rin ako naging kaibigan noon don sila jp, tere, vin, prince, resty at marami pang iba. Ang saya nga namin non ea lalu na pag nag-aaral kame ng mabuti aha pag malapit na ang exam agad kame susugud sa National Liblary doon kame magrereview aha. At the same time gawa narin kame ng aming mga project. Kahik naman naggagala kame may time naman na aral kung aral kame. Syempre may kasamang gala ang review namin para hindi boring ahe. Naalala ko nga non nung nagdibate kame about sa pilipinas kasama ng ibang mga school. Ai naku tapos yon labas kame kain kain lang tapos lilibot habang nakasakay sa may kalesa aha diba ang sarap ng buhay ko ganyan kasi ang gusto ko kung saan ako masaya dun ako. Kung ano gusto kong gawin yun na yon gagawin ko lakas ng tama ko ea. Wala akong ibang di gusto kung di ang kaligayaan ko.

LOOK THE PICX BELOW SILA ANG MGA NAGING KAIBIGAN KO NUNG SA OLFU PA AKO NAG-AARAL :)







Elementary and High School life !!!

When I was in elementary I have a lot of experience and I have a lot of friends. And in this stage din na itio napakahilig kong makipag-away. Sinasabihan nga nila ang tapang tapang ko daw at kahit sino pa yung umaaway sa akin e wala akong pakielam kahit anong grade pa sila basta laban ako ng laban sakanila. And my mom said that "Yang nung makipate ka tandanan mu kaylangan agyu mu at ali ka dapat paysambut! at mumuling mangaga" wait tatagalugin ko sabi ni mama simple lang once na nakipag-away ako kailangan kaya ko at hindi ako magpapatalo at lalong-lalo na wag akong uuwing umiiyak. Then sabi ko sa kanyan "ako pa!!! ako papatalo sisiw lang ang away sakin ma dont worie kilala mo ako wala akong inaatrasan na laban kaya ko siyempre ako pa mana yata ako sayo at sabay tawa ahahahaha" bglang ba  naman sabi hoy huminto ka nga sa kagagahn mo. Then I still remember when i was i grade four nasa ilalim kme ng langka sa may school non nagpapahinga kasi hndi pa namn time non eh lunch break plang non at nagpapahinga ang mga teachers kaya bawal kaming pumasok non pwedi lang pumasok sa luob e yung nag tatanggal ng puting buhok sa mga teachers namin non. Then ayun nga magkakasama kmi ng mga kaibigan ko non ako, sina kath, jonalyn, irish, aina, dianna, michelle, romina, maribeth, at sina clayds. Don lang kame sa may ilalim ng langka non at ung iba ay naka akyat sa may langka ea di namn ksi ganon kataas yun ea kaya nakakaakyat kame. At biglang dumating isang gropu at bigla ba naman tionulak ung isa naming kaibigan at pinapaalis kame. and ayon pinuntahan ko nga at sabi ko bakit mo kami pinapaalis ha sayo ba to hinde di at una kami sainyo.
At tinulak ba namn ako bakit anong gusto mo aalis kayo dito o hinde. At ang sabi ko hinde bakit may magagawa ka? At nagyayaya ng umalis ang mga kaibigan ko non pero sumigaw ako walang aalis nauna tayo dito. At sabi nya sakit ano gusto mangyari at ako namang tong gaga hindi na ako sumagot agad-agad ko ng hinila ung buhok nya at at yon hinila nya na rin ung buhok ko at tulad ng inaasahan ng mga kaibigan ko away nanaman. At may biglang nagsisigawan na may nag-aaway daw At yon nagsipag tayuan yung mga teacher at sinabihan kame na huminto at pumunta daw kame sa room at kakausapin kame sa nangyare. At This time nasa luob na kame ng klase pero wala payung isa sa mga nakasabunutan namen after that habang sinesermonan kame ng teacher namen bioglang dumating si lovely at kasama niya yung nanay nya at sabi ng mga iba naming classmate hala ka dayang nanjan mama ni lovely lagot ka then sabi e ano namn saken at bgla ako tumawa at bumulong sumbungera ahahaha. At nung nkapasok na yung nanay nya at siya pinaupo kami ng teacher after that pinapunta kaming lahat sa may mesa ng teacher namen. At pagdating namin don sa mesa umiiyak ung si lovely at biglang sabi ng nanay nya kau ba ung kaaway ng anak ko?
At sabi ko opo kame po siya naman nauna ha. At sabi alam nyo ba na dahil sa sabunutang ginawa niyo e nawala ang hikaw ng anak ko. At  sabi nung teacher samen ano nawala yung hikaw ni lovely. Gusto ko pa non na magcomment pero wala na kme magagawa
bglang sabi ni Ma'am lahat ng kasama sa away lumabas at samahan nyo si lovely na maghanap ng hikaw nya sa labas. At yun lumabas silang lahat at ako naiwan tinanong ako ng mam namen at sabi yang may nariunig kaba o wala at sabi ko meron po
e bakit naman ako maghahanap dun kasalanan ko po bang itulak nya ko at hamunin masabunutan ko nga. Akala  mo kung sino pero wala ko magawa pinalabas ako ng teacher sa sobrang init sa labas habang hinahanap ung hikaw kung kung hindi lang un gold d naman nila hahanapin un  e kaso gold kaya yon.
Ang init naman sabi ng mga kaibigan ni lovely at sabi ko sakanila bakit kasalanan ba namin nanandito tayo diba kau yung nauna sa away. At sa naman bakit may problema ba. At yun Nagsagutan nanaman kame sa labas non. Pero paglipas ng ilang minuto nakita narin ung hikaw walang hiya ang hirap hirap maghanan sa may buhangin nasabit lang pala sa may damit nya at pumasok sa sando nya. At sabi ko sakanya tanga naman ng isa yan gusto pa mabilad kami sa araw kesa hanapin muna sa sarili nya hmmmp.. after that bumalik nakami sa klase at d nag tagal naging magkaibigan na kame hangga ngayon at magkasama na kami sa kalokohan ko at kalokohan niya. And in our Graduation day we remember our all away,kalokohan ande etc while watching our movie presentation and our music video we are all happy at that time and we have a group hug whith our adviser Ma'am Gina. But now she is in Amerika na thats why we have only a chichat in each other.



 After a few months heto na ko nasa High school na....




And now we go in my High School Life. When I was in First Year I remember that na nahirapan ako. Because of wala akong kaibigan doon at wala akong mga dating kaschoolmate. dahil ang mga kaibigan ko noon ay nag-aral sa Gutad National High School at ang iba naman ay nag-aral sa may Saint Agustine Academy. But nagkaroon naman ako ng mga kaibigan ko doon. And my first year in Saint John Academy eto ang pinaka mahirap na nangyari sa buhay ko sa SJA. Dahil wala akong kakilala wala akopnhg kaibigan doon pero di-nagtagal nagkaroon din naman ako ng mga kaibigan sila Gladys na ngayon ay may asawat anak na, si Hazel naman yon busy sa kanyang work, at si Marie naman ay busy sa kanyang pag-aaral marami pa akong nakilala at naging kaibigan noong first year ko sa SJA.  And noong nasa second year naman ako doon ko nakilala at naging kaibigan sila Riza, Ate Tet , Iya, Edmay, Isang at sina Jhervin and Company. By the way nga po pala in this two years na ito ay ang pag-aaral saken ay "kung aral aral walang lakwatcha aalis lang ako sa bahay kung may Group Study kame kila Ate Tet at kung gagawa kame ng I.P namen. When I was in the third year namn dito na ako naging pabaya sa pag-aaral libot don libot dito at kung minsan nga di ako pumapasok sa school ea naglilibot lang kame ng aking mga naging kaibigan noon. Kase naman nagsama ang gropo ko at jhervin company un wasak ahahaha ang gulo nga namin noon ea kahit sa labas o sa loob man ng klase. Pero di ako nagsisi  sa mga kalokohan ko dahil dito ko naranasan ang sinasabi nilang "Ang high school life ay ang pinakamasayang araw sa mga mag-aaral. Kahit na bumaba ang aking mga marka noon wala akong paki elam sa mga grades ko. Basta ang importanti lang noon sa akin ay ang nasa isip ko lang non ay kung saan ako masaya dun ako. Dito ko narin naranasan ang palagi akong pinapapunta sa may guidance office with my company syempre ahe. Naging suki na nga kame don ea ahahaha, dahail sa mga gulo at kalokohan namen noon.
Sa pagsusulat ng mga kung anu-ano sa mga upuan sa mga absent namen kasi napagtripang di pumasok at ppunta nalang sa isang bahay ng tropa movie maraton nga sabe aha at di mawawala ang food trip syempre d kompleto yon kung walang kainan pero FYI wala pong inumang alak yan ha .... Ang mga araw na nagdaan sa buhay ko nuong nasa high school ako ayun yung mga araw na masasaya ako kahit maraming problema ok lang nakakayanan naman sa tulong ng aking mga kaibigan This is the most happiest moment in my life :)



Sunday, February 2, 2014

My Biography :)

Hi....acoeh nga pla si Dayanara L. Velarde. Nakatira sa Dampe, Floridablanca, Pampanga. Ako ay nag-aral ng elementarya sa Dampe Elementary School. At nag-secondarya sa Saint John Academy. At nag kolehiyo sa paaralan ng Bataan Peninsula State University sa Balanga Campus as a Accountancy Student then lumipat ako ng school sa Our Lady of Fatima University as also a Accountancy Student then after that sabi ko kay mama na lilipat ako ulit ng school sa Bataan Peninsula state University but not in  Balanga Campus but in Dinalupihan Campus as a ACT Student. Then may mom agree but nadisapoint sa akin si papa. Because he want na maging akong isang successful balang araw and isa pa  I promise that tatapusis ko ang kursong BSA. Kaya yon nagalit sa akin si papa dahil sa naging disisyon ko. But after that pumayag din naman siya na magpalit ako ng kurso. By the way my mom name is Ivy L. Velarde and my dad is Eduardo B. Velarde.
And i have two sisters they are Cyrus and Regina and I also have one brother name Dean Eduard. I love eating aha kahit anong foods payan basta pasok sa panlasa ko nako kakainin ko lalu na kung chocolate yan aha. Mahilig din akong mamasyal at mamili ng kung ano-anong bagay lalo na mga halahas isa din sa mga katangiaan ko ay ang malikhang masiyahin ako at maingay :).